“Od dziesiątków lat fotografie Tadeusza Topolskiego wpisują się w plastyczną kulturę Konina. My, widzowie, wychwytujemy ich emocjonalne działanie, zadziwiani metamorfozami, jakim podlegają.
Skąd bierze się ta ekspresja? Niecodzienna wrażliwość artysty sprawia, że migawkę aparatu uruchomi on w sekundzie, która przez kogoś innego nie byłaby zauważona. Wrażliwość ta będzie potrzebna ponownie, gdy Tadeusz Topolski posłuży się komputerem, aby opracować zdjęcie.
….
Zdjęcia zostały wykonane w lesie. Pod ręką artysty, tropiącego na ekranie monitora ich ukryte, zadziwiające tajemnice, wyłaniają się wśród gałęzi i świetlnych alei bajkowe opowieści…
Tak było kilka lat temu. Teraz, oglądamy inne komputerowe malarstwo Tadeusza Topolskiego – jego gorejące pejzaże.
Jest to również – w punkcie wyjścia – dzieło przyrody, z tym że jej przetwarzaniem kierowały odmienne cele. Ingerencja komputerowa była tu, mówi Tadeusz Topolski, mniejsza niż poprzednio. Artysta wiedział, ile mu wolno przy współpracy z pejzażem.
Wolno mu dużo – a im więcej tworzy, wolno mu więcej. Spiętrzone efekty teatralno – rzeźbiarsko – barwne nie przypominają bezpośrednio tego, co ogląda się na spacerze, ale o tym opowiadają: sztuka to interpretacja natury.
W pejzażach Tadeusza Topolskiego jest podziw człowieka dla przyrody, malarska wyobraźnia, jest odwaga kogoś, kto w intensywnym twórczym procesie poszukuje nowego piękna – i je odnajduje” – Anna Dragan
